Skip to content
Post Views: 406
“มุมมองเมืองแพร่”คนกับการพัฒนา
วันนี้พอมีเวลาว่างเล็กๆ ก็จะมาแนะบางเรื่องที่อาจจะเป็นประโยชน์ ก็ได้ คือเรื่องของการพัฒนาคน กับการพัฒนาวัตถุในอดีตที่ผ่านมาเรามักที่จะมองเรื่องของวัตถุเป็นเรื่องสำคัญ เนื่องจากระบบแบ่งสันปันส่วนยังไม่ดีมากมายเหมือนปัจจุบันนี้ ดังนั้นเรื่องของอาหารการกินจึงเป็นเรื่องสำคัญ รวมถึงเรื่องของปัจจัยสี่ต่างๆ จึงเป็นเรื่องที่เป็นเรื่องของรูปธรรมมากกว่า เรื่องของนามธรรม
เนื่องจากการพัฒนาการของมนุษย์มันก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง เราก็จะเริ่มก้าวข้ามในเรื่องของอาหารการกินเครื่องนุ่งห่มที่อยู่อาศัย คือแม้ไม่ทั้งหมดแต่ก็ลดลงไป และสิ่งที่ตามมาคือเรื่องของนามธรรม เช่นความคิดของคนที่สังคมต้องการ เพราะว่าเรื่องความอดอยาก หรือไม่มีรองเท้าใส่ไปโรงเรียนอย่างในอดีต ก็ไม่มีให้เห็นแล้ว ทุกพื้นที่แห่งหนจึงต้องการเรื่องของความคิดที่จะมีผู้ที่นำเสนอออกมาเพื่อการไปใช้ในชีวิตประจำวันหรือนำไปใช้ในเรื่องของการบริหารจัดการ หรือในเรื่องของการปกครอง
แต่ว่าบางทีในบ้านเรายังติดยึดแน่นอยู่ในเรื่องของรูปธรรมเป็นบางส่วนใหญ่ จึงทำให้ในการนำเสนอของตนเองเช่น เรื่องรถ เรื่องบ้าน เรื่องหนังสือ หรือปริญญา เรื่องโอกาส ยังคงมีอยู่อย่างมาก แต่จะเชื่อไหมว่าสังคมยุคปัจจุบัน มีความต้องการในสิ่งที่เรานำเสนอในสิ่งที่ได้ทำดำเนินการอยู่ว่าทำไปเพื่ออะไร?มากกว่าที่จะบอกว่าเราเป็นใคร แต่เขาอยากจะรู้ว่าเราคิดอย่างไรกับเรื่องนั้นๆ หรือบางกรณีไม่ใช่เอาความคิดหรือเรื่องราวของคนอื่นแล้วมาติต่างว่าเป็นความคิดแบบเดียวกับตัวเอง
ดังนั้นทุกวันนี้ในสังคม เขาจับตาดูว่า แต่ละคนมีความคิดในเรื่องต่างๆอย่างไรโดยเฉพาะเรื่องราวในบ้านเรา เช่น การพัฒนาเรื่องนั้นเรื่องนี้เป็นอย่างไร เพื่ออะไร เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมอย่างไร จริงไหม? มากกว่าที่จะยกเอาเรื่องราวของคนอื่นๆหรือวัตถุมานำเสนอซึ่งมันเหมือนจะล้าหลังไป
บทความนี้เขียนแบบรีบๆ นำเอาไปประกอบกับเรื่องที่เราพบเห็นในแต่ละวันว่าคนแบบไหนอย่างไรที่ควรจะไปอยู่ในจุดไหนในสังคมของเรา? เพราะถ้าวางคนไม่ถูกตำแหน่ง กองทัพทั้งกองทัพก็จะ เกิดความโกลาหล ส่งผลให้การพัฒนาบ้านเมืองไม่ไปไหน หรือหยุดอยู่กับที่ได้
สุภัทร แสงดอก
บรรณาธิการ-เจ้าของ หนังสือพิมพ์ข่าวเมืองแพร่
ผู้เขียน